Herman: ‘Het hing me al jaren boven het hoofd: door mijn nierziekte IgA-nefropathie zou ik ooit een niertransplantatie nodig hebben. Ik heb vijf zussen en één van hen zei tijdens een familiedag: als het zover komt, dan mag je mijn nier hebben. Drie andere zussen vielen haar toen spontaan bij en meldden zich ook aan als donor. Daar was ik hevig door geëmotioneerd. De generositeit! Ik voelde me een enorme bofkont. Maar wie het zou worden, was nog best een dilemma voor mijn zussen.’
Plussen en minnen
Gerdie, zus van Herman: ‘Waarom niet? Zo dacht ik over een donatie van een nier aan Herman. Als ik iemand kan helpen, wil ik dat graag doen. Maar er waren nog drie andere zussen. Wie het moest worden, was best een lastige keuze. Eén zus wilde graag doneren, maar was medisch het minst een match. Een andere zus had het idee dat ze Herman moest beschermen en sloot daardoor een ander uit.’
‘Uiteindelijk hebben we in een open gesprek alle plussen en minnen onder elkaar gezet en besloten dat ik het moest worden. En ik heb er geen dag spijt van gehad. Dat Herman door de transplantatie nu weer midden in het leven staat, daar ben ik hartstikke blij om.’
Blij met nier van onze Ger
Uiteindelijk werd het Gerdie. 'Zij is fluitend door het donatietraject gegaan. Gerben van het Radboudumc (medisch maatschappelijk werker, red.) heeft dat traject uitstekend begeleid. Maar bij mij ging het niet van een leien dakje. Ik ben negen keer opgenomen geweest met complicaties. Maar nu, vier jaar na de operatie, is alles goed. En die nier van onze Ger heeft het al die tijd maar mooi gered.’
Een nier doneren is je eigen keuze
Ellen van Ommen (nierspecialist Radboudumc): ‘Als arts beoordeel ik of een donor medisch gezien in aanmerking komt voor donatie. Maar het is het uiteindelijk altijd aan de donor zelf om ja of nee te zeggen. Dit vind ik misschien wel het belangrijkste als ik met mensen praat die mogelijk donor willen worden. Ik zeg dan: 'Ook al ben je als donor een perfecte match, ook al zou je moeder of broer er nog zo blij mee zijn, je hóeft het niet te doen.' Het gaat er dus niet alleen om of je medisch geschikt bent. Er is een goed team van maatschappelijk werkers en verpleegkundig specialisten om mensen te helpen te beslissen.’